به قلم مدیر سایت
پس از بررسی ها به این نتیجه ی قطعی رسیدیم که در روزگاری زرتشتی ها در ایران ازدواج با محارم داشته اند ولی چندین قرن است که این کار را کنار گذارده اند.
در برابر این سخن، برخی به ما می گویند: با این حساب می خواهید بگویید که ایرانیان و زرتشتیان حرام زاده اند؟!

پاسخ آن است که: خیر؛ زیرا:
اولا: اگر کسی حرامزاده شد، فرزند و نسل او حرامزاده نیستند بلکه فقط خودش حرامزاده است.

ثانیا: آنهایی که در زمان گذشته، براساس دستورهای دینی شان با محرم خود ازدواج کرده بودند، هم ازدواجشان صحیح بوده و مرتکب زنا نمی شدند و هم فرزندشان حلال زاده بوده است. به دو حدیث در این زمینه توجه کنیم:

الف) قَذَفَ رَجُلٌ رَجُلاً مَجُوسِیّاً عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّه ع فَقَالَ: مَه فَقَالَ الرَّجُلُ: إِنَّه یَنْکِحُ أُمَّه أَوْ أُخْتَه فَقَالَ ذَلِکَ عِنْدَهُمْ نِکَاحٌ فِی دِینِهِمْ.
شخصی در حضور امام صادق(ع) به مردی زرتشتی نسبت زنا داد. امام فرمود: ساکت شو. گفت: او با مادر یا خواهرش ازدواج می کند. امام(ع) فرمود: اینگونه ازدواج در دین آنها جایز است. (کافی، ج 5، ص 574)

ب) عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الْحَذَّاءِ قَالَ کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّه ع فَسَأَلَنِی رَجُلٌ مَا فَعَلَ غَرِیمُکَ قُلْتُ ذَاکَ ابْنُ الْفَاعِلَهِ فَنَظَرَ إِلَیَّ أَبُو عَبْدِ اللَّه ع نَظَراً شَدِیداً قَالَ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنَّه مَجُوسِیٌّ أُمُّه أُخْتُه فَقَالَ أولَیْسَ ذَلِکَ فِی دِینِهِمْ نِکَاحاً؟!
ابوالحسن حذاء می گوید: نزد امام صادق(ع) بودم که مردی از من پرسید: بدهکارت چه کرد؟ گفتم: او پسر زن بدکاره است. امام با تندی به من نگریست. گفتم: فدایت شوم، او زرتشتی است و مادرش خواهر اوست. (پدر او با دخترش ازدواج کرده و در نتیجه مادر این شخص، خواهرش هم هست). امام فرمود: مگر اینگونه ازدواج در دین آنها وجود ندارد؟ (کافی، ج 7، ص 240)